***
Her birinin gizledikleri ve korktukları sırları olan on kişi, Zenci Adası’ndaki ıssız bir malikâneye davet edilirler.
Ancak malikâneye giden grubu bir sürpriz beklemektedir, ev sahibi ortalarda yoktur.
Geçmişlerindeki karanlık sırlardan başka hiçbir şeyleri olmayan bu insanlar adada mahsur kalmışlardır.
Konuklar bir süre sonra gizledikleri sırları birbirlerine anlatırlar.
Ve teker teker ölmeye başlarlar...
***
Doğu Ekspresi'nde Cinayet'ten sonra Agatha Christieli macerama On Küçük Zenci ile devam ettim. On Küçük Zenci'nin kurgusu oldukça orijinaldi. İlk yayımlandığı yılı 1939 olarak düşünürsek gerçekten başarılıydı.
Benim kurguda en sevdiğim ayrıntı cinayetin işleniş düzeniydi.
Bir şiir!
Evet.
Cinayet bir şiir üzerinden işleniyor. Durum bu kadar barizken bazı karakterlere anlam veremedim. Her neyse! Nema Spoilerema!
Doğu Ekspresi'nde Cinayet'te olduğu gibi buradaki katili de bulamadım. Sonlara doğru şöyle bi' "Ha?!" , "Hiiii!!!" , "Ne?" , "Hadi be!" , "Ayy," triplerine girdim ama yok anam yok... Yabancıların bi' lafı var ya hani "You have a long way to go..." bizdeki karşılığı "Kırk fırın ekmek yemen gerek," olan, hah, işte benim de biraz yemem gerekiyor sanırım.
Fazla cinayet romanı okuyan biri değildim, değilim. Ama farkettim ki gizem çözmek hoşuma gidiyor. Bu türle daha fazla ilgilenmeyi planlıyorum ve HEY SEN! Senden bir ricam var. Bu türde beğendiğin kitapların önerilerini büyük bi' istekle bekliyorum.
Bol kitaplı, çiçekli ve hayırlı günler!
Verdiğim Puan: 5/5
Özgün Adı: And Then There Were None (Ten Little Niggers)
Yazar: Agatha Christie
Yayınevi: Altın Kitaplar
Çeviren: Semih Yazıcıoğlu
Sayfa Sayısı: 192