Translate

3 Ekim 2024 Perşembe

Unutulan Çiçekler (Gökçen #1) - Kitap Yorumu

 

***
Babaları asker olduğu için aynı lojmanda büyümüş Murathan ve Gökçen’in kendilerine kurdukları dünyada başka kimseye yer yoktu. Burada sadece Pamuk ve Kepçük vardı. Bir anda aldıkları acı bir haberle kurdukları bu dünya yerle bir olurken kendilerini hiç bilmedikleri hayatlarda bulmaları o an için her şeyin sonu gibi görünüyordu.

Aradan geçen yirmi yılın sonunda aynı şehirde Gökçen, doktor; Murathan ise özel kuvvetler askeri olmuştu. Karşılaştıkları an aslında hiçbir şeyin mazide yitip gitmediğini anlayacaklardı. Anılar, pençelerini toprağa en şiddetli şekilde geçirerek gömüldükleri yerden çıkmak için çırpınıyordu.

Mazi soğuk, kalpler ise hâlâ sıcaktı.

Murathan ve Gökçen için artık sadece iki seçenek vardı:
Ya kaderleri yeniden yazılacak ya da geçmiş gömüldüğü yerde yok olmaya devam edecekti.
***

Kaç aydır başlayacağım deyip ertelediğim asker kurgusu listeme başlamış bulundum. Bu seriye spoiler yemeden başladığım için kendimi tebrik etmek istiyorum. Zaten Cam Şato 1 Gökçen 2.

Muhtemelen hepiniz benden daha çok hakimsinizdir ama belki kıyıda köşede okumayan (ve spoiler yemeyen) arkadaşım kaldıysa Gökçen ve Murathan çocukluk arkadaşı. Birbirleriyle büyümüş tatlı 2 asker çocuğu. Yaşadıkları acı bir olay ile aralarındaki bağ kopuyor ve 20 yılın ardından tekrar bir araya geliyorlar.

Loresimacığım, Murathan ne kadar harika bir adam olmuş!!!!!! Bu kadar beklemiyordum doğrusu ayyy. Kendisi büyüyünce babasının izinden gidip asker olmuş. Bayıldım. Bu karizma, bu hava çok fazla... Çocukluğu Gökçen ise bir doktor. Tatlı ve enerjisi pozitif biri. Onda en sevdiğim şey bu oldu. Bu ikili arasındaki iletişim o kadar tatlı ki. Hissettirdiklerine, aralarındaki duyguya kalbimi bıraktım. Murathan'ı yiyeceğim. 10/10.

Diğer karakterleri de çok sevdim. Gökçen'in arkadaşları ve özellikle Murathan'ın ekibi inanılmazdı. Okurken çok keyif aldım. Zaten su gibi aktı, hemen bitti. Genel olarak çok güldüm. Sadece bazı yerlerde (belki yaşımdandır belki de zamanında bu tarz esprileri çok yaptığımdandır) Gökçen'in esprileri biraz baydı. 5 sene önceki ben okuyor olsaydım delirirdim :')

Bunun dışında Gökçen, yavrucuğum, kitabın sonunda yaptığın şey şaka mı... kudurttun beni...


"Nasıl tanıdın ki hemen beni?"
"Gözlerinden."


Bol kitaplı, çiçekli ve hayırlı günler!

Verdiğim puan: 4/5

Yazar: Loresima
Yayınevi: Ephesus
Sayfa Sayısı: 528

Serinin Kitapları:
1.) Unutulan Çiçekler
2.) Geride Kalanlar
3.) Güz Yağmurları

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Adeline’ın Peşinde (Kedi ve Fare #1) - Kitap Yorumu

*** MANİPÜLATÖR Bana izin veren herkesin duygularını manipüle edebilirim. Canını yakar, seni ağlatır, gülmene ve iç çekmene sebep olurum. Am...