***
Otuz altı yaşında başarılı bir beyin cerrahı olarak yıllarını verdiği yüksek tıp ihtisasını tamamlayıp tam emeklerinin karşılığını almak üzereyken, dördüncü evre akciğer kanseri olduğunu öğrenen Paul Kalanithi, kendini bir anda ölümle yüz yüze bulmuştu. Düne kadar ölümcül hastalıkları tedavi eden bir hekimken, bugün hasta yatağında yaşam mücadelesi veren kendisiydi. Karısıyla hayalini kurdukları ve ulaşmaya çok yaklaştıkları gelecek bir anda buharlaşıvermişti.
Paul, herkesin bir başına yüzleştiği ve hiç kimsenin muaf olmadığı o en büyük eşitleyiciye birinci elden tanıklık etmek üzereydi. "Yaşayan her şey ölmeye mahkûmken, hayatı anlamlı kılan nedir?" Hayatı boyunca bu soruya kafa yoran Paul Kalanithi, yazdığı ilk ve son kitapta, insan hayatını ölüm ve yok oluş karşısında bile anlamlı kılan şeyin ne olduğunu sorgularken, her ikisini de bizzat tecrübe etmiş yetenekli bir yazarın gözünden doktor-hasta ilişkisine ışık tutuyor.
***
Kitabı bitirmemin üzerinden yaklaşık iki ay geçmiş olmalı, fakat hâlâ kitabın bana hissettirdiği duygular taze.
Evet, kitap bir kurgu ile yazılmamış; yazarın kendi hayatını kaleme aldığı bir eser. Yazarımız aslında sonunu tamamlayamadığı kendi hikâyesini yazıyor. Sonunu ise yol arkadaşı, eşi tamamlıyor. Bunu bilmek de insanın biraz içini burkuyor doğrusu.
En zor alanlardan biri olan nöroloji üzerine doktorluk eğitimini devam ettiren Paul, hastalarını tedavi ederken gün geliyor ve kendisini hasta konumunda buluyor. Tedavide kullandığı cihazlara doktor olarak değil, artık hasta gözüyle bakmaya başlıyor. Biz de bu süreçte kendi duygularını, yaşadıklarını, eşiyle olan ilişkisini vs. okuyoruz.
Doktorların anılarını dinlemeyi veya okumayı seviyorum, nitekim bu kitabı da biraz bu yönden sevmiş olabilirim. Yazar, doktorluk anılarına da yer veriyordu. Yalnız şunu da söylemeliyim ki bir ara felsefeye doğru kayıyorduk, orada sıkıldım; yalan yok. Bunun dışında güzeldi.
Arkadaşlar, ölümün nerede ve ne zaman geleceği belli olmaz. Bu kitabı okuyunca biraz daha iyi kavradım bu durumu.
Ailenizin kıymetini bilin, sevdiklerinize sarılın.
Gurur iyi bir şey değil.
Ah, duygulandım.
Yeter, yeter...
Yorumu burada sonlandırıyorum.
Ha, unutmadan bir şey daha;
Bol kitaplı, çiçekli ve hayırlı günler!
Verdiğim puan: 5/5
Özgün Adı: When Breath Becomes Air
Yazar: Paul Kalanithi
Yayınevi: Altın Kitaplar
Çeviren: Berna Gülpınar
Sayfa Sayısı: 200
Çeviren: Berna Gülpınar
Sayfa Sayısı: 200
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder