İyi Adam - Kitap Yorumu

***

Her şeyi vardı. Ama kapı çaldığında, Ted intihar etmek üzereydi. Kapıdakinin vazgeçip gitmesini beklerken masanın üstündeki not ilişti gözüne, kendi el yazısıyla yazılmış:
“Kapıyı aç. Tek çıkışın bu.”

Ted ne notu yazdığını hatırlıyor ne de kapıdaki adamı tanıyor. Adamın bir teklifi var: Madem ölmek istiyorsun, intihar edip aileni utandırma; biz öldürülmeni sağlayabiliriz. Şartımız basit: Senin gibi intihara karar vermiş birini öldürecek, böylece zincire katılacaksın… Son bir iyilik.

Teklifi kabul ettiği anda kendini şeytani bir oyunun içinde buluyor Ted. Çıkmaya çalıştıkça onu daha da derinlere sürükleyen biri var; bu kanlı labirenti tepeden gören, Ted’i kendinden bile iyi tanıyan ve asla güvenmemesi gereken biri…

34 dilde yayımlanan ve yakında beyaz perdeye aktarılacak İYİ ADAM, mükemmel kurgusu ve bitmeyen dolambaçları ile zihin bulandıran, ‘Anladım,’ dediğiniz anda sizi ters köşeye yatırıveren bir psikolojik gerilim romanı...

***

Kitaba başladığımda gerilim dolu bir atmosferde kendimi bulmayı beklemiyordum. Güzel bir başlangıçtı. Bu gerilim ve heyecan dolu olaylar tabiri doğruysa beyin patlatma seanslarıyla beraber kitabın ortalarına kadar devam etti. Ne seanslardı ama, Ted'in yaşadıkları o kadar gerçekçiydi ki! Başına gelen olayları anlamaya çalışmak için kafa patlatıyorsunuz ve sonra BAM! Tamamen başka şeyler çıkıyor ortaya ve kendinizi farklı bir şeyi düşünürken buluyorsunuz.
Kitabın ortalarına doğru olaylar biraz yavaşlıyor ve beyin patlatma seanslarına hâlâ devam ediyorsunuz. Ted ile olayları çözmeye çalışıyorsunuz ve birden fazla kez ters köşeye yatabiliyorsunuz...

Kitabın sonlarına doğru ise olaylar açığa çıkıyor ve eğer benim gibiyseniz gerilerek ve biraz da içi burkulmuş bir şekilde Ted'e acıyarak gerçekliğe kavuşuyorsunuz...

Böyle bir kurguya sahip olacağı aklımın ucundan geçmemişti. Daha basit bir kurgu canlanmıştı zihnimde. Ama kitap kesinlikle öyle değil. Dolu dolu bir kitap ve gerçekten akıcı. Kitabın ortalarına doğru biraz sıkılsam da akıcılığından ödün vermedi.

Sonuna doğru olaylar hiç umduğum gibi gitmedi, bayağı şaşırdığım yerler oldu. Güzel bir kurguydu. Son sayfasında yine bir şeyler oldu ve çarpıcı sonla bitti. Ama ben orada yazarın anlatmak istediğini anlayamadım. Dönüp birkaç kez okudum, nereyi gözden kaçırıyorum diye düşünüp durdum. Ama yok... Anlayan biri varsa ve bana anlatırsa sevinirim...

Bol kitaplı, çiçekli ve hayırlı günler!

Verdiğim Puan: 5/5

Orijinal Adı: La ultima salida

Yazar: Federico Axat

Yayınevi: Domingo Yayınevi
Çeviren: Mehmet Gürsel

Sayfa Sayısı: 384