***
"Mah Ay Demek, Gökteki Kamer Demek, Güzellik Demek, Sen Demek...”
Zaman bir lahzadan ibaretti. Mah ve Şer ise o zamanın içine sıkışmış bir bütünün parçasıydı. Zamansız bir anda Ay gecenin koynunda dalgalanırken her şey tersine döndü. Mah silindi geceden. Şer ise onlar için zamanı ikiye böldü. O en karanlık gecede bir günah işlendi ve o günahın izleri geceyle birlikte geçmişi de silip geleceklerine kazındı. Artık gün doğduğunda karanlık yalnızca mahşerden ibaretti.
***
Mahru ve Çakır çocukluk arkadaşı. Birbirlerini seviyorlar ve bu birlikteliği resmiyete dökmek adına evlenme kararı alıyorlar. Düğüne kısa bir zaman kala Çakır bir cinayet işliyor ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmuyor...
Türk yazarlara bir yerden başlayıp kurgularını keşfetmeyi çok istiyordum, ama bir türlü cesaret edip alamadım. Sonra bir baktım kii benim tatlı arkadaşlarım ortak okuma yaparız dedi, ben de hemen kaptım. Uzuuuun bir zaman sonra okuduğum ilk Türk eseri oldu kendisi.
Başlangıçta yazarın tarzına alışmakta biraz zorlandım, birkaç bölüm sonra alıştım. Yazarın kalemi güzeldi. Kitaba daha başlar başlamaz kime güvenip kime güvenemeyeceğime karar veremedim, korka korka ilerledim (travmalar), bu süreçte de kendi içimde çok eğlendim.
Kitabın ortamına bayıldım, mahalle havası içermesi benim için gerçeğe dönüş gibi oldu. Yabancı yazarlara arada bir böyle ara verilmesi güzel oluyormuş, onu fark ettim. Biraz da içimizdeki mahalleye dalmak, farklı bakış açılarını görmek, dostluklara tanıklık etmek, mafya ortamı okumak çok keyifliydi. Kitapta en sevdiğim şey mahalle ortamı olmasıydı.
Karakterleri de sevdim. Çakır, biraz takıntı derecesindeydi sanki ama birkaç davranışı vardı... o kadar tatlıydı ki... Mahru da tam bir Türk kızı ya, tripleri falan. Bazı karakterlere başlarda çok gıcık oldum (Turan), sonlara doğru onu da sevdim. Hepsi ayrı ayrı güzeldi.
Kurgu yönünden ise biraz durağandı. Daha çok duygulara yönelik bir kitap gibi geldi bana. Genel olarak melankolik bir hava vardı. Haber bile izleyemeyen biri olarak drama katlanamadığımdan bazı yerleri geçmek durumunda kaldım. Bu sebeple bitirmem biraz da uzun sürmüş olabilir.
Yine de güzel bir maceraydı. Gülüp eğlendiğim, kalbimin pır pır olduğu bir kitap oldu. Sonra o sonu... SONU ÇOK FENAYDI.
Dram yönünden dolayı sanırım seriye üzülerek devam edemeyeceğim. Buna güvenerek spoilerlarımı da aldım, eyvahlar olsun, neler neler oluyormuş...
Ben yapamadım ama eğer dram kaldırabiliyorsanız bu üçlemeye bir bakın, sevebilirsiniz.
"O köpekler beni parçalamadan ben seni parçalayacağım, biliyorsun değil mi?"
"Benim tüm parçalarım sende zaten. Ama dahası da dersen... Sen yeter ki kal, ben senin yanında yok olayım."
Bol kitaplı, çiçekli ve hayırlı günler!
Verdiğim puan: 4/5
Yazar: Hümeyra
Yayınevi: Dokuz Yayınları
Sayfa Sayısı: 464
Serinin Kitapları:
1.) Mah ve Şer
2.) Har ve Kül
3.) Gece Ve Şafak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder