***
Kanla beslenen bir canavar ölüm diyarında ışık dolu genç bir kadınla evlenirse ne olur?
Los Fortis sokaklarında büyüyen Alessandro ‘Alpha’ Villanova, hayatta kalmak için savaşmış ve bu süreçte her şeyini kaybetse de zirveye doğru tırmanmıştı. O zamanlar dışlandığı şehri şimdi çok az kişinin bildiği karanlık bir imparatorluğun kralı olarak tek başına yönetiyordu.
Alpha’nın dünyasından uzakta, Zephyr de la Vega’nın normal bir hayatı, normal bir ailesi, normal sorunları vardı. En büyük problemi, insanların ona birkaç kilo verdirmeye çalışmasıydı. Tesadüfi bir karşılaşma sonucu Alpha’yla yolları kesiştiğinde adama hayatlarının akışını değiştirecek bir teklifte bulundu.
Ancak bir seri katil Alpha’nın şehrinde kol geziyordu. Yaralı imparatorluk ardı arkası kesilmeyen ölümlerle parçalara ayrılırken Birlik’in de devreye girmesiyle bu evlilik tahmin ettiklerinden daha derin, daha kalıcı ve daha güçlü bir şeye dönüştü.
Kötülük yükselir. Karanlık çöker.
Yeni bir düzen doğar.
***
Serinin bitmesine son 2 kitap kalmış olması... Bu sıralar okuduğum kitapların çoğunda seriler sonlanmak üzere, ayrı bir hüzünlü hissediyorum.
Dark Verse 4'te Alpha'yı ve Zephyr'ı okuyoruz. Bu kitabın konusunu anlatamam, spoiler olur. Arka kapağında yazan konu yeterince ideal. Ama şunu söylemek istiyorum ki konusu arka kapakta yazandan daha derin ve biraz farklı, daha kalp ısıtıcı.
Alpha ve Zephyr'ı okumayı çok sevdim. Aralarında o kadar ateşli ve karanlık bir kimya vardı ki. Bundan bir kitap önce okuduğum Yanmış Hayaller'de ne kadar evde sessiz çığlıklar atıp ona bayıldıysam Cellat'ı da o kadar etkilenerek okudum.
Kadın karakterlerin karanlık romantizmi genelde erkek karaktere göre düşük tutuluyor okuduğum kitaplarda. Fakat Zephyr... alevdi. Bayıldım. Alpha da ayrı bir alevdi. Kendisi Tristan'ın iri, daha ilkel ve daha kendisini ifade etmeye açık versiyonu. Bu ikiliye acayip yükseldim (tristana ayrı).
Karakterlerine bayılıyorum. Özellikle her zamanki gibi Tristan dgdfhgd ne zaman onun hanzoluğu hakkında bir şey söylense veya sahiplenici mağara adamıvarı laflar etse gülesim geliyor ya seviyorum bu adamı. Peki, Dante'nin baba halleri?? O kadar tatlı bir baba oldu ki :') Erkek karakterler bir yana kadın karakterler de bir o kadar iyi. Morana'nın zekası ve Amara'nın anneliği :')
Kurgu açısından da asla sıkmadı. Çok büyük bir keyifle okudum. Bazı şeyler ne kadar açıklığa kavuştuysa bazıları kavuşmadı, haberini vereyim, sebebi kitabın başında da belirtildiği gibi sonraki kitaplara kalmasıymış. Sabırsızlıkla bekliyorum. BUNUN DIŞINDA SONU? Ağzım açık kaldı!
İlk favorim Azrail'di, ikincisi Cellat oldu. Bir sonraki kitabı HEYECANLA bekliyorum.
+18 yerler, şiddet sahneleri ve hoş örnek olmayacak olaylar barındırıyor.
"Gerçeği söyleyen nedir?"
"Kalp."
"Peki seninki ne diyor?"
"Hiçbir şey. Kahrolası yıllardır konuşmuyor."
Bol kitaplı, çiçekli ve hayırlı günler!
Verdiğim puan: 5/5
Özgün Adı: The Finisher
Yazar: RuNyx
Yayınevi: Martı Yayınları
Çeviren: Doğa Şarlayan
Sayfa Sayısı: 336
Serinin Kitapları:
1.) Yırtıcı
2.) Azrail
3.) İmparator
4.) Cellat
5.) Yok Edici
6.) The Syndicater
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder